Samen fietsen

De afgelopen maand hebben Roos en Mees veel op straat gefietst. Gewoon voor de deur, kleine stukjes en met veel valpartijen (onze straat en oprit zijn er duidelijk niet voor gemaakt). Afgelopen zaterdag kreeg Mees de fiets van Brandon, hij is inmiddels een grote knul en heeft een grote fiets gekregen. Nu hoeven Roos en Mees niet meer te vechten over wie er op de fiets mag en wie moet steppen. Daarmee ligt het tempo ook wat hoger. Op zondag willen we naar de molen fietsen. Dit keer papa en mama lopend en de kinderen beide op een fiets. Na een paar honderd meter besluiten we de ronde aanzienlijk in te korten, omdat de snelheid er bij Mees nog niet zo inzit. Uiteindelijk wordt er toch een dikke kilometer gefietst. Als we bijna thuis zijn, stoppen we nog even in de speeltuin. Hier wordt echter niet geschommeld of gegleden, maar ze doen een spel van de grote kindjes na. Ze noemen het: "1, 2, pak me dan". Daarbij roept de een (zonder te kijken) de zin en de ander probeert dichterbij te komen, zonder dat de ander ziet dat je beweegt. Roos en Mees spelen het uiteraard op een geheel eigen wijze, maar ze hebben de grootste lol als ze aan het eind van het pad elkaar in de armen vliegen...

Afscheidsfeest Familie van Steeg

De emigratie naar Curacao van familie van Steeg komt nu wel heel dichtbij. Zo'n 1,5 week voor hun vertrek geven ze een afscheidsfeest. Vrienden en familie komen bij elkaar in het vakantiepark in Lunteren. Terwijl de volwassenen binnen genieten van een hapje en een drankje is er buiten voor de kinderen een leuke speeltuin. Als het kouder wordt komt het jonge gezelschap binnen spelen. Roos en Mees spelen met Jelle, zijn nichtje Lotte, zijn neefje Floris, zijn vriendje Stijn en zijn vriendinnetje Kim. Als we weer naar huis gaan, zegt Roos dat we naar de zon en het strand gaan. Bij haar dringt niet door dat Jelle gaat verhuizen naar de zon en het strand. Maar papa en mama weten het maar al te goed.

Marloes, Rogier, Jelle en Femke. We gaan jullie heel erg missen.

Met papa en mama op de fiets

Mama leest in de krant dat deze zondag de laatste dag kermis is in Delft. We stappen op de fiets en rijden richting de draaimolen. Helaas viel de kermis wat tegen. Kleinschalig, duur en weinig te beleven voor hele kleine kindjes. Als Roos mag touwtje trekken zegt ze dat ze in de 'trein'wil. Ze mag kiezen, of het een of het ander. Broer en zus kiezen beide voor de trein, een soort achtbaantje voor kinderen. Hij gaat best hard en onder de 6 is onder begeleiding. Na 2 ritten gezien te hebben, was in ieder geval duidelijk dat Roos en Mees niet als enige huilend uit de trein zouden stappen. Dus de kaartjes werden gekocht en we nemen plaats. De trein gaat rijden. Roos zit met een grijns van oor tot oor. Uiteindelijk gaan ook haar armpjes te lucht in en roept ze vol overgave, woeoeoeoehhh! Voor herhaling vatbaar dus.

Na de kermis fietsen we door naar opa en oma. Uit de wind in de zon is het lekker vertoeven in de tuin. Voor Roos en Mees wordt een kleedje uitgerold en de grote Legokist van papa en ome Eddy wordt over geleverd aan de kleinkinderen. Op wat kleine ruzietjes na, om een legoblokje waar er maar 1 van is, zit het tweetal lief te spelen.

Zon in Kijkduin

Er staat een frisse wind, maar de zon is nog warm. We rijden naar Kijkduin voor een strandwandeling. Eenmaal daar blijkt de wind achter de duinen te blijven hangen. Op het terras is het dus heerlijk vertoeven. Nog even een laatste keer met de blote voeten in het zand..

Rob, Susan en Santo

Tante Suus en Rob komen op visite. Santo komt ook mee. Maar Santo is geen kleine pup meer. Hij groeit een aardig stuk door. Roos en Mees moeten even aan hem wennen. Hij is namelijk nog wel zo druk en baldadig als een jonge hond. Gelukkig kan Santo in de tuin lekker uitrazen en is er even tijd om op de Wii Fit te spelen. Roos hoeft zelf niet te spelen, maar leeft helemaal mee als tante Suus gaat schansspringen.

104 stukjes

De interesses in speelgoed gaan bij Roos en Mees in fases. Ze zit Roos weer in een puzzelfase. Ook Mees wil opeens vaker puzzelen. Omdat mevrouw met gemak alle puzzels maakt die reeds in haar bezit zijn, heeft mama een nieuwe gekocht. Een moeilijke dit keer. Wel 104 stukjes. Op de doos staat voor 6+. Mama en Roos gaan samen te werk. Eerst de randjes en hoekjes scheiden van de binnenste stukjes. Daarna begint Roos te leggen. Eerst de hoekjes, dan de randjes en dan per 'cars figuur' de binnenste stukjes. Met soms een kleine aanwijzing legt mevrouw de puzzel helemaal zelf. Hmmm, volgende keer dan toch maar een doos van 1000 stukjes...

Sesamtraat in Madurodam

Op vrijdagavond beseffen we ons dat we nog een bezoekje willen brengen aan Sesamstraat voordat het te laat is, want deze staat nu namelijk nog in Madurodam. Als Roos en Mees op zaterdagochtend bij papa en mama op bed naar sesamstraat kijken, wordt er gepolsd of ze daar in het echt naar toe willen. Na 2 uur door het huis stuiteren is het zover. We gaan naar Sesamstraat.

Eenmaal in Madurodam is het tweetal enorm onder de indruk van alle miniaturen. Na een kort rondje schieten we bij Sesamstraat naar binnen. Not impressed! Ze worden in de Tommie auto gehesen, maar hier willen ze snel weer uit. De rest van de 'props' is geen blik waardig. Na wat aandringen gaan broer en zus schilderen in de creatieve hoek.Vol enthousiasme lopen we de rest van het park door. Ze zien treinen, vliegtuigen, boten, de kermis, Langnek van de Efteling en nog veel meer. Ze vinden het prachtig en kunnen er geen genoeg van krijgen.

Na een vullende lunch kunnen we het schilderwerk gaan halen. Roos wil nogmaals kleuren. Nu gewoon aan tafel. Vol concentratie gaat ze te werk. Maar dan verschijnen Bert en Ernie. We staan in de rij en mogen met ze op de foto. Dat is iets te veel gevraagd. Roos en Mees kruipen bijna in papa. We verlaten de rij... zonder foto!