RACEMEES

De babykamer van Mees is gepromoveerd tot Carskamer. Met autobed (inclusief licht en geluid), benzinepompkasten en een uitgebreide collectie 'Bliksem McQueen'.

Tuinaanleg

Tijdens onze afwezigheid hebben 2 tuinmannen ons grasmatje omgetoverd tot een prachttuin met 4 knotwilgen aan de waterkant, een strakke vijver bij de aanbouw en een opgeknapte speeltuin.
Laat de zon maar doorbreken, de BBQ kan weer aan!

Zindelijk

Terwijl Roos een dieptepunt doormaakt met haar broekpoepen, heeft Mees het principe ineens door. Na bijna een jaar op de pot/wc plassen, voelt hij nu ook de drang om naar het toilet te snellen voor de grote boodschap. Trots als een pauw ontving hij zijn kado (Mack die al een half jaar op de kast pronkte ter stimulans) na de eerste drol. Oma Dymph beloofde hem een kadootje na 5 drollen. En al na 4 dagen belde hij haar trots op: "Ik heb 5 poepen op de wc gedaan..."

Scheveningen

Opa Thieu komt een dagje logeren. Hij komt op zondag in de loop van de middag naar Den Haag en neemt ons mee uit eten in Scheveningen. Helaas staat er een frisse, stevige wind, maar dat mag de pret niet drukken. Roos en Mees vermaken zich in het zand en op de trappen, terwijl 'de grote mensen' lekker tafelen aan het strand.

Als afsluiting eten we een ijsje op de boulevard. Opa en Mees zitten uit de wind.

Roos en/of Mees

Kinderboerderij

Roos heeft zomervakantie. Elke dag vraagt ze of we ergens naar toe gaan. Helaas hebben papa en mama geen vakantie en moet er thuis veel geklust worden. Maar hier en daar vinden we wel een gaatje en gaan we er lekker op uit. Zo belanden we woensdagmiddag in Bleiswijk. Eerst even naar de geitjes en ezeltjes in de kinderboerderij en daarna lekker op een terrasje eten bij de speeltuin (waar Mees een geheel eigen weg vindt voor het beklimmen van de glijbaan).

Rapport

Roos heeft helaas het schooljaar niet met haar klasgenootjes en juf kunnen afsluiten, maar buurjongetje Tom heeft het rapport van Roos overgedragen.

Het eerste half jaar zit erop. Het waren zware maanden voor Roos, maar ze heeft zich er kranig doorheen geslagen. Met een mooi rapport als afsluiting. Een rapport met heel veel 'goed' en 'voldoende'. Maar er staat ook 3 keer matig. Alle 3 slaan ze op het feit dat ze stil, verlegen en niet initiërend is. De juf ziet al een hele grote verbetering sinds januari, dus dat komt wel goed. Roos blijft lekker in groep 1. Een groot deel van haar klas stroomt door naar groep 3. Zo zal ze Tom en grote vriend Bos moeten gaan missen, maar blijft ze bij vriendinnen Esmee en Carmen in de klas. Ook straatvriendjes Jamarly en Johnny ziet ze na de zomer weer in groep 1/2B. Ook de juf gaat de groep verlaten, maar Roos zegt dat juf Tania ook lief is. En volgend schooljaar zal ook Mees naar de basisschool gaan...

Afscheid oma Els

Het leven van oma Els stond de laatste 5 jaar in het teken van 'oma zijn'. Daar kon ze intens van genieten en dat gaf haar kracht om de afgelopen 2 jaar hard te knokken in haar moedige strijd.

Op oma's uitdrukkelijke verzoek zijn de kleinkinderen betrokken bij de afscheidsdienst. Roos heeft oma thuis nog even gezien, op bed met het kleed met de kleine handjes. Daarna heeft ze geobserveerd hoe oma zorgzaam naar de auto werd gebracht. Vanuit huis hebben we oma met de directe familie naar het kapelletje in Kasteel de Raay gebracht, lopend in een mooie stoet, sfeervol in de regen.

Aan het begin van de dienst mochten de kleinkinderen kaarsjes aansteken. Na een kort zegje van Karen en Ralph hebben we foto's bekeken van 'oma en haar kleinkinderen'. Na de dienst en condoleance hebben we 61 witte balonnen opgelaten naar de hemel.

Vooral Roos was vol van deze memorabele dag. Ze zag het als een feest, met mooie kleren, taart, balonnen en heel veel mensen.
"En als die verdrietig zijn, dan troost ik ze gewoon..."

Tegelen - afscheidsgebaar

Afgelopen 2 jaar hebben we veel nagedacht over het betrekken van de kleinkinderen bij het afscheid van oma Els. Oma heeft zelf aangegeven het een mooi gebaar te vinden dat de kleinkinderen haar begeleiden op haar 'laatste' dag. Zo hadden we ooit bedacht de kist met handjes te beschilderen. Later werd dit een kleed met handafdrukjes.

Een kleed en verf werd gekocht en voorzorgmaatregelingen werden getroffen. Met wat inspanning van de mama's hebben de 4 kleinkinderen een waar kunstwerk gemaakt.

Het kleed heeft tijdens de condoleance over oma in bed gelegen en tijdens de dienst over de kist.

Tegelen - de oppascentrale

Op zondag heeft oma Els haar laaste adem uitgeblazen. In de dagen die volgde moest er veel geregeld worden. Dat wilden we samen doen met opa Thieu en de papa's en mama's.

Oma Fian en haar zus Ria boden op maandag de oplossing. Roos en Mees mochten naar Sara en Eva komen en daar zou het stel de 4 wel vermaken. De tuin werd omgetoverd tot creche inclusief badje en picknick lunch.

Op woensdag mochten Roos en Mees zich aansluiten bij de 5 kinderen op de boerderij waar topmama Sandra even verward werd met de juf?!? Op donderdag hebben Susan en haar vader zich ontfermd over ons kroost.

Fian, Ria, Sandra, Annemieke, Susan en Martien hartelijk dank voor alle oppas!

Baarlo - vakantiehuisje

Oma Els slaapt. Wetend wat komen gaat willen we 1 tot 2 weken in de buurt zijn. Om niemand tot last te zijn en om ons 'eigen' plekje te hebben, boeken we een chalet om een camping in Baarlo. Tassen worden ingepakt en zo vertrekken we met zwemspullen en een opblaasbadje naar Limburg.

Mama is niet veel op de camping en papa is in gedachte veel bij oma Els, maar Roos en Mees zijn volledig in vakantiesfeer. Ze spelen fantasierijke rollenspellen, spetteren in het opblaasbadje en mogen naar de speeltuin en zwemparadijs. Als klap op de vuurpijl begint na een paar dagen de kinderdisco.

Baarlo - zwemmen

Buiten is het 30 graden en papa en mama hebben hele andere dingen aan hun hoofd. Maar als je op een camping staat met een zwemparadijs en de kinderen zijn ervan overtuigd op vakantie te zijn, dan sla je dat niet over. En zo gingen Roos en Mees bijna dagelijks zwemmen. Soms alleen met papa, soms met papa en mama en zelfs een keer met papa, Ralph, Sara en Eva.

Het duo leefde zich uit op de glijbanen en stroomversnelling. Roos zwom het liefst zonder bandjes. Een mooie voorbereiding op de zwemles.

In Memoriam: Oma Els Stultiens

Het is moeilijk te hopen voor een zieke,
van wie je weet zij redt het niet.
Je streelt haar wangen, ziet haar ogen,
je bent bevangen door verdiet.
Toch ben je dankbaar voor het einde,
dat toch nog plotseling kwam.
Omdat het niet alleen haar leven,
maar ook haar lijden meenam.

Oma Els heeft 26 maanden hard gestreden om het leven.
Maar zwaar werden de dagen en lang duurde de nacht.
Haar lusten werden lasten...

Afgelopen dinsdag heeft ze ervoor gekozen om met behulp van pallitatieve sedatie te gaan slapen. Na 5 dagen pijnloze rust heeft ze op zondag om 16.30 uur haar laatste adem uitgeblazen.

Dag oma! Dag mam!