Het is weer weekend, dus mag de schoen weer gezet worden. Roos had al in het voren gedacht en had tijdens het boodschappen doen aangedrongen op het kopen van een winterwortel voor het paard. Maar wat voor de pieten. Samen met mama besloot ze dat de pieten het best lekker zouden vinden om tijdens hun tocht langs alle huizen een glaasje limonade te drinken. Voor het naar bed gaan werd de schoen gezet met van beide kinders een kleurplaat, een wortel, bakje water, glaasje limonade en wat manderijntjes.
Toen moest er gezongen worden. Mees zette vol trots 'Lang zal hij leven' in. Daarna passeerden enkele sinterklaasliedjes de revue. Vol spanning gingen Roos en Mees naar bed. Roos zou weer goed luisteren of ze sinterklaas op het dak zou horen lopen.
De volgende ochtend waren ze 8 uur wakker. Normaal komen ze even even bij papa en mama in bed liggen, maar nu wilden ze liever meteen naar beneden. Vooruit dan, ga maar kijken en neem het kadootje maar mee naar boven. Roos schreeuwde vanaf haar schoen dat ze een heel groot kado heeft gekregen, Mees maar een kleintje. Eenmaal uitgepakt waren broer en zus beide blij met hun kadootje, een stempelset en een carsauto.
Roos vertelde mama dat ze morgen weer haar schoen wilde zetten. Mama zei dat de andere kindjes nu aan de beurt zijn. De pieten moeten langs alle kindjes, dus kan hij niet steeds alleen maar Roos haar schoen vullen. Mama hoopte zo wat begrip bij te brengen, maar Roos zei eigenwijs: "Ja maar, ik heb pas 2 kadootjes gehad, hoor."