Naar het strand

Na een heerlijk ontbijt gaan we met de 2 gezinnen richting het strand. Het is lekker zonnig in Kijkduin. Wel wat fris. Limburgse Sara kijkt haar ogen uit en roept enthousiast "Wat een grote zandbak!"

Roos en Mees weten zich wel raad met al dat zand. Alsof het hoog zomer is rollen ze door het zand, gaan in een 'duitse' kuil zitten en maken zand engeltjes. Onhandige Mees krijgt het zelfs voor elkaar om bij de waterrand zijn evenwicht te verliezen en neemt een soort nieuwjaarsduik.

Enigszins genoodzaakt gaan we in een strandtent opwarmen en wat lekkers nuttigen. De natte kleren van Mees kunnen mooi even drogen op de verwarming. Roos is een grote, vooral wijze tante en zoekt zelf op de menukaart wat ze wil. "Ik lust een ijsje", is de conclusie!?!

Familie Stultiens komt logeren

Roos is door het dolle heen, want Ralph, Femmy, Sara en Eva komen nog dunnetjes haar verjaardag over doen. Ze krijgt kadootjes en 's avonds eten we pannenkoeken. Roos heeft lang gewacht op de komst, maar als ze er dan eindelijk zijn, wilt ze eigenlijk buiten spelen. Ze trekt haar jas en schoenen aan en gaat naast het huis op de brug spelen met de loopfiets. Sara volgt haar met de buggy en baby Annabel. Als de eendjes ook nog eens polshoogte komen nemen, wil ook Mees richting het bruggetje, met brood voor de eendjes.

We sluiten de dag met zoete, plakkerige pannenkoeken. Gevolgd door een stoeipartij in bad. Daarna is het bedtijd. Eva mag van Roos wel bij haar op de kamer. Sara gaat naar de zolder, want ondanks dat Mees en Sara best bij elkaar op de kamer willen slapen, lijkt het de papa's en mama's beter om daar niet op in te gaan.

Basisschool: Week 3

Met verbazing kijken papa en mama toe hoe Roos in een recordtempo als volwaardig kleutertje meedraait op de basisschool. Ze weet wat van haar verwacht wordt op school en leert iedere dag weer wat bij. Zowel van kindjes (tot nu toe onbekende tv-, strip- en sprookjesfiguren en rare uitdrukkingen!?!), in de klas leert ze vooral veel letters en cijfers. Ze slurpt de informatie op. Terug naar huis worden alle huisnummers benoemd en voordat we ons huis bereiken roept Roos dat we bijna bij ons huis zijn, nummer 8. Ze herkent imiddels een groot deel van het alfabet en vertelt daar bij wiens letter het is. Van haar eigen naam kent ze nu de kleine, maar ook de hoofdletters. Thuis wil ze niets liever als buiten spelen, weer of geen weer.

Na een gesprekje met de juf bleek dat ook zij dik tevreden is. Nynke en Esmee zijn haar vriendinnen. Ook nieuwkomer Levy wordt bestempeld als een lief jongentje.

Alles gaat goed en Roos heeft plezier. Ze komt los en begint buiten mee te rennen op het schoolplein. Maar al die indrukken moeten verwerkt worden en dat gaat een keer mis. Zo stortte Roos op donderdagavond finaal in toen ze werd opgehaald op de BSO. Ontroostbare huilbuien om niks. Na een goeie nacht brachten we Roos toch weer naar 'school'. Ivm een studiedag, mocht ze naar de vakantieopvang waar ze de hele dag gewoon mocht spelen. Om 3 uur haalde mama haar weer op. Het is genoeg geweest voor week 3!

Hulpje

Het leventje van Roos staat momenteel in het teken van 'hulpje zijn'. Zo kan je op school het hulpje van de juf zijn, of van een kindje die nog niet alles zelfstandig kan. Roos is thuis het hulpje van papa, mama en Mees. Soms is een hulpje heel handig, soms levert het alleen maar meer werk op...

Samen jarig

Omi Jos is jarig. Omdat Roos 11 dagen ervoor jarig was, vieren we het samen. Omi heeft een heerlijke taart in huis gehaald en krijgt mooie bloemen. Roos mag een groot kado uitpakken. Met de laatste schaatservaringen in haar achterhoofd komen de roze rolschaatsen als een geschenk uit de hemel. Roos trekt ze gelijk aan en oefent een paar rondjes door de kamer.
Na een gezonde en vullende maaltijd gaan we weer richting huis. Omi is wat moe van haar drukke klein-kleinkinderen, maar genoot met volle teugen!

Baarlo

We slapen een nachtje in Baarlo. Op zondagochtend blijven oma Els en Roos ziek op bed liggen , terwijl Mees met opa, papa en mama een lange wandeling door het bos maakt.

Wild zwijn

Ondanks de kredietkrisis heeft ESRI het dit jaar goed gedaan. En zo moet collega Herman zijn belofte nakomen en mag onder andere papa met vrouw en kinderen naar het 'wild zwijn feest' komen.

Roos en Mees vermaken zich met de andere kindjes van collega's en mogen kennis maken met een klein paardje uit de stallen. Na een uur ravotten is het vlees gaar en genieten we allen van een overheerlijke maaltijd. Het wordt een heerlijke avond buiten met veel kampvuur en een fantastische catering (inclusief choco fondue).

Basisschool: Week 2

Na een goeie eerste week, heeft Roos ook een goeie tweede week.
Op maandag brengt en haalt papa. Roos eet tussen de middag een boterham op school.
Op dinsdag en woensdag is mama vrij en gaat Roos halve daagjes naar school. Ze is enorm teleurgesteld als ze na de boterham niet terug gaat naar school.
Op donderdag eet ze weer een boterham op school, met smeerworst, want dat wil ze graag. Om 3 uur staat oma Dymph klaar buiten het lokaal. Ze lopen samen naar huis. Roos vertelt hele verhalen, maar niet over school.
Op vrijdag brengt mama Roos naar school. Het wordt een lange dag. Tussne de middag eet Roos op school een boterham. Na school wordt ze opgehaald in de klas en gaat ze wennen op de BSO. Als mama rond 5 uur haar komt ophalen is er geen Roosje te bekennen. Er blijken 2 sportbegeleiders te zijn op vrijdag. Die nemen een paar kindjes mee naar de sporthal verderop. Als de BSO juf vraagt wie mee wilt, steekt Roos haar vinger gewillig in de lucht. De juf vindt dat een goed teken. Tegen half 6 komt ze dol enthousiast terug. Dat gaat wel goedkomen dus.

BSO juf Erna is al helemaal verliefd op Roos. Niet alleen omdat ze natuurlijk een lief, schattig en geloofwaadig meisje is, maar meer om haar belevingswereld. Roos praat niet veel, zo vertelt Erna. Al wist Erna mama te vertellen dat mama thuis nog een baby heeft. Volgens Roos heeft ze namelijk een zusje, baby Annabel. Bij het idee dat Annabel de pop van Roos is en dat ze een broertje van bijna 3 heeft die erg aan haar is gewaagd, vindt de juf Roos meteen fantastisch. "Met Roos gaan we nog leuke dingen mee beleven."

Schaatsen op de Dobbenplas

Na een duffe zondagochtend binnen hangen gaan we een frisse neus halen. We lopen naar de Dobbenplas met de schaatsen in de hand. Aan het einde van de wijk kunnen we via de sloot verder 'glijden'. Eenmaal bij de Dobbenplas kan Roos niet wachten tot ze met haar schaatsen die enorme ijsvlakte op kan.

Het is prachtig. Het ijs is vlak en er staat een waterig zonnetje. Mama schrikt even als we midden op de plas staan en er vanuit de verte met een hoop lawaai een gekraak op ons af komt rollen. Dat schijnt erbij te horen, maar kennelijk had ze daar vroeger geen oren naar en heeft ze dat dus als kind nooit in haar langtermijn geheugen een plaatsje gegeven.

Roos begint echt een beetje te schaatsen. Zoals alle lichaamlijke activiteiten behoort deze nu ook bij haar favorieten. Mees rommelt lekker aan, maar haalt vooral clowneske capriolen uit.

Helaas is dit voorlopig weer de laatste dag op natuurijs. Het gaat dooien!

Schaatspret

Het blijft koud en het ijs is nu overal dik en sterk. Na een drukke zaterdagochtend en middag is er pas tegen 5 uur tijd om te gaan schaatsen. Tussen 5 en 6 uur verwachten we bezoek dus we kunnen niet naar de vijver. Papa checkt het ijs van de sloot aan huis. Het is geen mooi ijs, maar wel stevig genoeg. Roos en Mees krijgen hun ijzers weer ondergebonden en stappen vanuit de tuin het ijs op. Roos wil het even met een krukje proberen, dat deden andere kindjes namelijk ook. Maar los gaat beter, dus het krukje gaat de tuin weer in. Broer en zus hebben er steeds meer lol in en willen het ijs niet meer af.