Strand

Na een schitterende zaterdagochtend gaan we aan het eidn van de middag naar Kijkduin. Roos en Mees spelen op het strand, terwijl papa en mama voor het eerst dit jaar weer met de voetjes in het zand op het terras kunnen zitten. Als de zon zakt en de wind fris wordt gaan we weer naar huis. Mees wilt niet mee. Roos heeft weer last van buikpijn en wil niks liever als naar huis en naar haar bedje.







Logica Mees

Mama en Roos hebben een middagje in de zon doorgebracht. Mama is lekker verkleurd. Als we 's avonds met zn allen aan tafel zitten ziet Mees het kleurverschil van mama's topje en roept : "Hey mama, de zon heeft je ingekleurd!"

Werk-/studiedag

Roos heeft een (zoveelste) studiedag van school. Mama neemt een halve dag vrij en werkt de ochtend thuis. Roos krijgt een kadootje (want ze duimt al een week niet meer!). Mama heeft tactisch gekozen voor strijkkralen, want dan is ze uren zoet bij mama aan tafel. Gezellig samen creatief doen.

Na de lunch doen we samen boodschappen. De middag is aan onszelf. We gaan erop uit en kiezen voor Knus. Mama in het zonnetje op het terras met een tijdschrift. Roos in de zandbak. Wat een heerlijk begin van een zomers Pinksterweekend!





Betonnen terras

De kuil in de tuin is gevuld met beton. Om een idee te krijgen hoe en waar de muur wordt gedragen is de buitenmuur gesloopt. Daar zitten we dan, een betonnen terras, een gesloopte buitenmuur, maar geen kozijnen. Dus de bouw ligt waarschijnlijk een week stil. En dat net nu het een lang Pinksterweekend is met een zonnetje en 25 graden. Toch maar weer de tuinstoelen opsnorren om van ons onkruidvrije terras te genieten.


Klaar voor het beton

Buiten is hard gewerkt aan de bekisting en bewapening, zodat woensdag 27 mei het beton kan worden gestort. Zo is het heet en zo stormt, regent en onweert het. Maar het beton kan komen!

In de keuken is ook hard geklust. We nemen na 3 jaar afscheid van onze design peertjes en bouwbuizen. Het begin voor een verlaagde koof is gemaakt.




Grote-mensen-feest in Tegelen

Op zaterdagavond vieren Ralph en Femmy hun verjaardag. Nu eens niet voor iedereen, maar voor genodigden en zonder kinderen. Roos, Mees, Sara en Eva zijn natuurlijk wel betrokken bij de voorbereidingen. Net voor het bezoek komt eten we met z'n allen in de tuin en kunnen de kinderen samen in bad. De volgende ochtend (de mama's met een kater, want die bleven weer eens tot 5 uur op) samen ontbijten en opruimen. Dat zou best iedere maand een keer kunnen ;-)






Naar oma Els

In verband met een extra lang Hemelvaarts weekend slapen we vrijdagnacht bij oma Els en opa Thieu. Op zaterdag is het prachtig weer en spelen Roos en Mees de hele dag buiten. Ze vermaken zich met graafmachines met het zand van de bomen en met 2 emmers water in de tuin. Oma Els heeft een goeie dag en komt een kijkje nemen. Ze geniet van de bloemetjes die in de tuin zijn opgekomen. Ook geniet ze van Roos en Mees die lekker kliederen met het water.




Schreeuw Lelijk

'Vroeger had ik, Karen, een hekel aan ouders die regelmatig schreeuwden tegen hun kroost. Inmiddels weet ik wel beter en ben ik wel bekend met het 'achter-het-behang-plakken gedrag'. Onderstaande illustratie en filmpje zijn een van de velen redenen dat ook ik mn stem weleens verhef naar m'n, oh zo geliefde, kindertjes.




Roos ziek... of toch niet!

De laatste dagen heeft Roos niet veel symptonen meer van een blaasontsteking. De koorst is weg en ze is de hele week gewoon naar school geweest en heeft vrolijk buiten gespeeld. Zo lijkt ze genezen. Voor de zekerheid toch maar naar het afgesproken bezoekje aan de dokter. Het plasje is goed, maar uit het bloedonderzoek blijkt ze een ontsteking te hebben. Dat kan van alles zijn: haar blaas, de urineweg of iets anders. Inmiddels is het 2 weken geleden dat er bloed was geprikt, dus de arts kan nu niet veel meer met die waarden (Lang leven het beleid. Eerst een week wachten op de uitslag en als je eindelijk op consult(!) kan komen dan blijkt dat het te lang geleden was en kunnen ze niks meer met de uitslag...) Mama had Roos beloofd dat de dokter niet nog een keer hoefde te prikken. Aangezien ze nu is opgeknapt, wil mama haar niet verder traumatiseren en laten we het op zijn beloop. Over 2 weken hebben we een afspraak bij de kinderarts in Delft. Voor andere klachten, maar dit kan hij vast even mee pikken.

Helemaal beter is onze kleuter nog niet, hoor. Roos heeft namelijk sporadisch enorme kriebel en prik, maar dan op de momenten dat het haar uitkomt!

De eerste paal geslagen...

Na 2,5 jaar bakkeleien met aannemers, hoveniers en de Gemeente Den Haag is het dan nu zover. Een uitbouw en tuin worden gerealiseerd. De eerste paal is geslagen!

Nadat we zelf de tuin al hadden gesloopt, zover als nodig, is het nu aan de echte vakmensen om er wat moois van te maken. Er zijn 4 palen de grond in geslagen. De grootte en hoogte is uitgezet, er is een gat gegraven en het grondmateriaal is geleverd. Vanaf maandag 25 mei gaat het 'echte' werk beginnen...







Eva 1 jaar!

Op 6 mei is Eva 1 jaar geworden. We konden helaas niet bij het feestje zijn, maar deden het gewoon dunnetjes over. Roos en Mees gaven het grote kado. Hun nichtje begon gelijk te scheuren. Ze was zichtbaar blij met haar boerderij en proefde voor de zekerhedi nog even aan de dieren. Eva kreeg een lekkere chocolade taart met 1 kaarsje erop. Die heeft ze samen met haar mama uitgeblazen. Daarna kon ze aanvallen!







Naar oma Els en opa Thieu

Doordat Roos zo veel ziek is geweest zijn we 3 weken niet bij opa en oma geweest. Het is lekker weer, dus we kunnen veel naar buiten. Eerst even naar de speeltuin met het schepje en emmertje en daarna wordt er gerend en gedold in de voortuin. Zo is het binnen ook lekker rustig voor oma, maar kan ze af en toe naar buiten kijken om de kinderen te zien spelen.


Nog meer praatjes

Roos komt even lekker knuffelen en kussen met mama. Als Roos weer wegloopt roept mama haar na: "Ik hou van je!" Roos loopt door en roept iets te nonchalant: "Okay..."

Mama heeft een kadootje voor Jelle gekocht. Hij woont natuurlijk helemaal in Curacao, dus dat moet per post verzonden worden. Mees kijkt stiekem in de Intertoys tas (de meest gewilde tas door kinders van Winden) en vraagt of dat voor hem is. Als hij hoort dat het voor Jelle is zegt hij dat het eerste vliegtuig naar links moet gaan, zodat het vliegtuig naar Jelle er door kan. (logisch toch?)

Mama en Mees rijden samen naar huis na een dagje werken/creche. Op de snelweg ziet Mees een auto met een fiets achterop. Hij trekt de conclusie dat het letterklepje (nummerbord) naar beneden is, zodta de fiets er op kan staan. Dus...

Praatjes

Mees in ongerust. Wat als papa onder een auto komt? Maar eigenlijk heeft hij daar ook al een antwoord op. Dan krijgen we een nieuwe papa...

Oma Fian heeft Sara ervan weten te overtuigen dat spercieboontjes eigenlijk groene frietjes zijn. Sara zette de aanval in en at alle boontjes van haar bord, gevolgd door de boontjes uit de pan. Zo gezegd, zo gedaan, dus ook mama probeerde bij Mees of hij zo zijn boontjes zou opeten. "Nee, dat is niet lekker." Een paar dagen later probeert mama het opnieuw met worteltjes. "Kijk Mees, oranje frietjes!" "Neeheej, dat is niet lekker. Ik vind groene frietjes niet lekker. Ik vind oranje frietjes ook niet lekker. Ik vind alleen gele frietjes lekker."

Moederdag

Na 2 weken vakantie is uitslapen een gewoonte. Tegen 10 uur gaan de kinderen met papa naar beneden. Ze bereiden 2 lekkere broodjes en een beker melk en brengen deze met veel knuffels en kussen bij mama op bed. Ze krijgt van Roos een beschilderd glas en van Mees een lekker geurtje. Daarna laat het trio mama weer met rust en rolt ze pas rond 12 uur haar nest uit.

's Middags bezoeken we opa Rob en oma Dymph. Ook oma krijgt van Mees een lekker geurtje en van Roos een van haar eerste kop-voet tekeningen.


KNUS

Knus, omdat Knus knus is. Daarom...

... en louter daarom zijn we zaterdagmiddag op de fiets gestapt en naar Knus gereden. Pa en ma op het terras. Roos en Mees in de modderbak. Lekker genieten!



Bloed prikken

We zijn speciaal vervroegd terug gekomen van de vakantie om met Roos naar de huisarts te kunnen. Inmiddels het vierde bezoek in 3 weken, maar voor het eerst bij onze eigen arts. Hij vertrouwd het niet. Haar klachten wijzen op een blaasonsteking en ook het plasje sluit negatief uit. Maar ja, het pastasaus potje acht hij niet betrouwbaar en een kuur voor een blaasontsteking heeft kennelijk zijn werk niet gedaan. Er zit niks anders op: er moet geprikt worden. Als de dokter dit tussen neus en lippen door aan mama verteld, schiet kleine roos gelijk in paniek. "Ik wil niet!"

Gelukkig zijn de prikkende dames heel bekwaam en weten met behulp van Mama Combuis de prik in 1 keer uit te voeren. Roos voelt zich het slachtoffer. Alsof haar arm gebroken is verlaat ze sip het gebouw. Niemand mag naar haar wond kijken, laat staan aan het watje of de tape zitten. Wat is ze ziek en zielig.

De koorts zakt, de uitslag volgt...

Beekse Bergen

Na 15 dagen aftellen is het zover. We gaan slapen in de dierentuin. Niet echt tussen de dieren maar bij de Beekse Bergen. Op maandag om 4 uur zijn er dan eindelijk, maar het park sluit al om 5 uur. In een uurtje bezoeken we de apen, olifanten en neushoorns. Mees vindt alles prachtig, Roos wil na 5 minuten alweer naar huis.

Dinsdag is een koude en natte dag. We keuvelen wat in het chalet en gaan een uurtje zwemmen. Mees spettert in het rond en bewijst wederom een echte waterrat te zijn. Roos voelt zich niet lekker, wil niks en 'hangt' als een dwarse puber. We sluiten de dag af met een pannenkoeken maaltijd in het huisje.

Ook woensdag begint weer nat en fris. We kiezen er toch voor om op safari te gaan. Eerst met de auto, want dan zitten we lekker warm en droog. Daarna de boot, want ook dan zitten we beschut. Aan het begin van de middag start de wandelsafari. Eerst een kijkje bij de roofvogelshow, gevolgd door een druilige tocht langs verlaten dierenrijken. Lichtelijk onderkoeld (tja, de winterkleding was niet overbodig geweest) zijn we aan het eind van de middag weer in het huisje.

Op donderdag beloofde de heer Paulusma dat het zou opknappen. Als de tas gepakt is voor een volle dag in Speelland, worden de klachten van Roos steeds heftiger. Papa gaat met Mees, per boot, toch een paar uurtjes spelen. Roos belandt in bed. Aan het eind van de middag zitten we gepakt en bezakt weer in de auto. De terugreis wordt ingezet met Roos op de achterbank. Ze heeft weer hoge koorts.