Snuit

Al 2 jaar is beloofd dat Roos een konijntje krijgt als ze groot genoeg is. Vorig jaar zomer werd het wat concreter: Als ze 6 is, na ijsheilige. In de herfstvakantie besloot Roos dat het kleine beestje de naam Snuitje Pluis gaat dragen.

Op woensdag 11 mei is het zover. Uit 3 konijntjes kiest Roos haar favoriet. Het diertje is 6,6 weken jong. Nog 1 dag en dan mag het de winkel verlaten. Op vrijdag kopen we alle benodigdheden en zetten we het hok klaar. Op zaterdag is Roos al vroeg wakker. "Hoe laat gaan we konijnie halen?"

Om 14.00 komen we thuis. Snuit in een doosje, gedragen door Roos. Snuit gaat in haar hok en mag eerst even rustig verkennen. Als oma komt mag Snuit op schoot. Ze blijft rustig zitten en laat alles over zich heen komen.

In de dagen die volgen wordt het kleine beestje steeds rustiger. Bijna te kalm, dat kan nog geen tam gedrag zijn. Bij een nauwkeurige check kan mama niet anders als concluderen dat het beestje niet goed eet en drinkt, oftewel, niet eet en drinkt. Op maandag treffen we geen keutels, maar diaree aan. Geen goed teken voor zo'n klein konijntje.

Op woensdag bezoeken we de dierenarts. Snuit is ziek, heel ziek. Na een infuus en 75,- aan medicijnen mag ze weer mee naar huis, in het doosje bij Roos op schoot. Er volgen 4 dagen van voeden (ieder uur met een pipet), schoonmaak rituelen en ze krijgt een mooi binnenhok met kruik. Maar op zaterdag gaat het nog slechter als woensdag. Het lijkt geen haalbare zaak.

Op zaterdagavond is Snuit slap, erg slap. Als Roos naar bed gaat neemt ze afscheid en gaat rustig slapen. Maar om 23.00 uur zitten papa en mama met Snuit en slaat hij een laatste kerm. Hij wordt in een mooi doosje gelegd met zijn verzorgingsdoek. Roos mag nog even uit bed en sluit het doosje.

Op zondag rijden met het doosje naar de begraafsplaats waar opa Rob ligt. Buiten het terrein, in een mooie beschut hoekje graaft papa een kuiltje. Roos haalt Snuit uit het doosje en dekt haar af met zand. En klein hartje van steentjes geeft aan waar het eerste huisdier van Roos ligt. Kleine Snuit: het was een korte, maar intense week. Slaap zacht!

3-in-1 feest

Ralph en Eva waren jarig tijdens onze vakantie. Die moesten dus nog gevierd worden. Maar dat treft, want Femmy is ook nog jarig. Op haar verjaardag rijden we naar Tegelen. We kunnen het feest buiten vieren, want het is prachtig weer. Om speelgoed zitten de 4 kinderen ook niet verlegen. Ze kunnen op de trampoline, in de zandbak en zelfs in het zwembadje. Uiteraard alles met z'n vieren tegelijk, zodat er af en toe een goeie ruzie kan ontstaan.
Later op de middag komen Maarten en Loesje met een spannend kado voor Eva. Een Pinata. Eva en Femmy slaan. Opa Jos slaat, maar uiteindelijk zijn het de harde klappen van oom Maarten die de snoepjes in de rondte doen vliegen. Eva, Sara, Roos en Mees zijn door het dolle heen. Overal ligt wat lekkers!

Mees de Wetenschapper

Mees vindt het prachtig om te weten hoe iets in elkaar steekt. Of het nou gaat hoe babies ontstaan, hoe een vliegtuig in de lucht blijft of hoe een dino vroeger leefde: Hij vindt het allemaal fascinerend.
Voor zijn verjaardag kreeg hij een dino ontdek-set. Eerst werd de dino opgegraven uit een stenen blok (met hak en bijl) en daarna werd in het grote boek opgezocht welk soort het is.

Alanya - Orient Palace

Op goeie vrijdag vliegen we samen met opa Thieu vanaf Eindhoven naar Antalya. Helaas verlaten we de nederlandse grond pas rond 20.00 uur. Om 5 uur in de ochtend bereiken we het opgeknapte hotel. We gaan gelijk nog een paar uur slapen.

Daarna volgen 2 weken van rust. De kamer wordt schoongemaakt, de tafel staat 3 maal daags gedekt en een zwembad en strand nodigen ons uit met luie bedjes. Helaas laat het weer het een klein beetje afweten. We hebben zelfs 1 volle dag buien, maar ook die dag was sfeervol met een overvolle lobby. Met en zonder zon genieten we van de turkse badplaats.






Skypen met jarige Eva!




Iedere avond danst Roos in de minidisco.

Alanya - Zwembad

Met het A-diploma in zicht wilde Roos graag iedere dag zwemmen. Helaas was het water, zeker in de eerste week, erg fris. Soms kwam ze na 1 duik er alweer met blauwe lipjes uit. Maar per dag werd het water iets aangenamer en de tweede week was het best lekker.
Roos maakte 2 vriendinnen. Janne-Lynn was er de eerste week. Een echte waterrat die Roos probeerde over te halen om van de glijbaan te gaan (vorig jaar een favoriet, maar dit jaar was het na een keer glijden klaar) en om te duiken (naar duikstokken). Gelukkig viel er buiten het zwembad ook veel te spelen. Helaas vertrok haar grote vriendin na een week. De volgende dag ontmoette Roos Mila. Ook dat klikte en de meiden trokken de hele week met elkaar op.
Mees maakte ook wat vriendjes, maar dat bleef wat oppervlakkig. Hij wilde vooral met Roos spelen. En met papa en mama natuurlijk. Stoeien in het water, elkaar er in duwen en toch even proberen van de glijbaan te gaan.