Alhoewel. Net als we de laatste zaal bekijken (Roos had het al even gehad) klinkt boven het ruisen van de zee uit een raar geluid. Optimistisch oppert mama dat dat de lokroep van een walvis is, maar na het verzoek van een vriendelijke stem of we in alle rust het gebouw willen verlaten, konden we niet anders concluderen dan dat het een brandalarm was. Gekscherend dat het eerder geziene dino-ei is uitgekomen verlaten we het pand. Het kinderfeestje achter ons raakt even in paniek, maar lachend of huilend bereiken we allen de uitgang. Daar blijkt het loos alarm en mogen we weer naar binnen, maar we houden het voor gezien. Genoeg geleerd, nu eerst wat lekkers...




